Ik las laatst een verhaaltje

 

Ik las laatst een verhaaltje

Dat ging over een reis

Gezeten naast wat mensen

Van heel jong tot grijs

 

Het was mijn levens wandel

Die daar werd verteld

Van dingen die gebeuren

Alles werd er in vermeld

 

Hoe je mensen kunt ontmoeten

Die blijven voor de hele reis

Of een paar passanten

Die ben je dan nu weer kwijt

 

Maar op dat moment

Stelde je hen zeer op prijs

Ze gaven je steun

Gaven invulling aan je reis

 

Zo vertelde het verhaal

Dat ik de legen stoelen wel zag staan

Die bezet waren op mijn reis

Ook zij waren hun eigen weg gegaan

 

Daarom zal ik voortaan goed kijken

Wanneer ik een reisgezel ontmoet

Zodat ik niet moet gaan zoeken

Wanneer ik merk dat ik hem missen moet

 

Shadow

 
Mijn vriend

Mijn vriend jij bent de benen
Die me laten lopen en gaan
Mijn vriend jij bent de benen
Die me in het leven laten staan

Zonder jou mijn vriend
Zou ik niet kunnen lopen
Zonder jou mijn vriend
Zou het leven me slopen

Jij bent mijn evenwicht
Als golven mij omver weer slaan
Jij bent mijn evenwicht
Als ik niet verder meer durf te gaan

Mijn vriend jij bent mijn benen
Die me rechtop laat staan
Ik zou mank en kreupel lopen
Als jij niet met me mee zou gaan
Shadow
Ik heb een paar vrienden

Ik heb een paar vrienden
Juweeltjes vol pracht
Die zijn ineens
In mijn leven gebracht

Nooit van tevoren
Heb ik dat gekend
In heel mijn leven
Was ik dat niet gewend

Maar nu als drugs
Verslaafd in mijn lijf
Kan ik niet meer zonder
Wil hen nooit meer kwijt

We treuren tezamen
En delen de lach
Dank ik de Heer
Dat dit allemaal mag
 
En moeten we scheiden
In dit aardse bestaan
Dan zal deze vriendschap
Mee in de eeuwigheid gaan
Shadow

Ik neem je hand

Een hele tijd was het zo donker
Geen lichtpunt aan de horizon
Ik dacht ik ga ten onder
Had pijn al voor de dag begon

En als je denkt er is echt niemand
Die ook maar helpen kan
Wanneer er dan plots iemand zegt
Dat het ook anders kan

Dan wil je niet meer verdrinken
In je ellende en pijn
Maar genieten van de mensen
Die er plots voor je zijn

Soms zijn het onbekende
Hebt je  ze nooit gezien
Vrienden zonder gezichten
Maar met een hart en ziel

Ze proberen je te steunen
Zogoed en kwaad het gaat
Je ziet dan plots weer kleuren
De lucht die open gaat

Dan neem je deze handen
Die je zijn aangereikt
verdwijnen de scherpe randen
en heb je minder pijn
Shadow

Volgende