Achter een muurtje

Achter een muurtje…diep weggekropen
Zit een klein meisje ineengedoken
Angstig kijken waar kan het heen
Het kijkt naar me op wanneer ik ween

Waar ben ik bang voor?
Ga ik er zo weer vandoor?
Maar de paniek wordt minder
En ondervind steeds minder hinder

Iedere keer als ik het zien
Weet ik dat ze het niet verdiend
Geen liefde te krijgen
En van angst te verstijven

iedere dag ga ik bij haar langs
En bereken zo mijn kans
Om ooit eens door te breken
Haar mijn hand toe te steken

Want wil ik bevrijd zijn
Van het verleden
Zal ik met dat kind
Een band moeten smeden

Haar pijn met me te delen
Om dan samen te helen
Shadow
Ooit..eens een keer

Waarom als kind zoveel geleden
Ik heb geen jeugd van hen gekregen
Ik sta even stil bij deze vragen
Hoe kon ik het toch steeds verdragen?

Mijn leven lang steeds met die beelden
De daders leefde goed. In weelde
Ik was een niks een nul een ding
Dat steeds maar weer naar hen toeging

Ik had geen keuze niets uit te brengen
Ik mocht alleen hun pret verlengen
Nu... jaren later geheel geknakt
Geestelijk en lichamelijk zwak

Vecht ik voor een eigen leven
Leer ik om niet meer te beven
Ik zoek de kracht om door te gaan
Niet meer bij het verleden stil te staan

Maar net als de seizoenen
Blijven de beelden opdoemen
Maar net als dat de winter gaat
En plaats maakt voor de zomer

Zo weet ik dat ook eens een keer
Bij mij de zomer komt ... ooit weer
Shadow
Heb ik een rede

Gevangen door het verleden
Van pijn en tegenslag
Vergeet ik soms te leven
Te genieten van iedere dag

Heb ik een rede wil ik weten
om door te gaan met een lach?
Ik probeer het gewoon wat harder
Wetend dat ik genieten mag

Van soms hele kleine dingen
Een vlinder of een bloem
De zon die alles opwarmt
Of een bijtje dat vrolijkt zoemt

Het glinsteren van het water
Het kwaken van een pad
De bloesem aan de bomen
Het spinnen van een kat

Een glimlach weggegeven
Zomaar door iemand op straat
Een hand gelegd op mijn schouder
Het is nog niet te laat

Om van het mooie van de aarde
Te genieten iedere dag
Terug te vinden die heldere lach
Die men ooit eens brak
Shadow

Heer wil je me dragen

Heer wil je me dragen
Op mijn hobbelige weg
Heer wil je me dragen
Als ik me moe heb neergelegd 

Wanneer de oude wonden
Niet goed zijn dicht gegaan
En ik de moed verlies
Niet verder door wil gaan 

In de verte zie ik mijn doel
Maar ontbreekt me het gevoel
Om de hele weg te lopen
Heer help me weer te hopen 

Heer wil je me even dragen
Me steunen op mijn pad
Zodat ik weer het geloof krijg
Dat ik als kind eens heb gehad 

Shadow

Volgende