Ik heb een reis gemaakt

Ik heb een hele reis gemaakt
Recht naar sprookjesland
Ik had alleen een mandje bij
En een wens in mijn hart 

Ik was op zoek naar de tovenaar
Die daar ook ergens woont
Ik moest door veel gevaren heen
Voor ik door hem werd beloond

 Door hindernissen en gevaren
Door een heel donker bos
Waar veel gemene dieren waren
Die liet men op me los

 Maar niets kan me stoppen
Want had een doel in zicht
Ik moest de tovenaar vinden
En hem vertellen mijn bericht

 Ik vroeg hem in mijn mandje
Te doen wat toverkracht
Die ik dan kon gebruiken
En daar door krijg zijn macht

 Zodat ik alle pijn en zorgen
Verjagen kon in de nacht
Zodat iedereen waar ik van hou
Een zorgeloos leven wacht

 Shadow

 Ik ben net als een koekoek

Ik ben net als een koekoek
Gelegd in het verkeerde nest
Ik leerde anders fluiten
Maar ik redde het best

Ik ben een surviver
Dat ben ik altijd geweest
Het nooit opgeven
Dat had ik al snel geleerd

Ik heb anders leren fluiten
Door het andere nest
Ik viel er ook steeds buiten
Door de andere gepest

En ook al fluit ik anders
Anders dan mijn eigen soort
Toch weet ik als geen ander
Dat het niet zo hoort

Alleen kan ik de klanken
Nog niet zo goed nadoen
Daarom blijf ik zoeken
Hoe ik het wel moet doen
Shadow
Zomaar een vreemde

Soms kom je eens iemand tegen
Zomaar, al wandelend op straat
Een vreemde die je nooit gezien hebt
Waarmee je aan de praat geraakt

Die dan verteld uit haar leven
Hoe het haar allemaal is vergaan
Je luistert stil en ingetogen
Bang dat je haar anders verjaagd

Want je weet als geen ander
Wat het allemaal met je doet
Wanneer je zomaar eens kan vertellen
Het lucht je op en doet je goed

En als je dan weer verder gaat
Alleen met je gedachten
Dan voel je het van binnen
Die opkomende krachten

Je hoort nog haar laatste woorden
Toen ze zachtjes fluisterde
Hoe dankbaar ze wel was
Dat er iemand naar haar luisterde
Shadow

Openbaar vervoer

Veel te veel auto's op de weg
Dus doe maar vast je auto weg
En ga gezellig met de trein
Want treinen ja , dat is fijn

Maar o jee… wat een gedoe
Je wordt van het wachten erop zo moe
Met vakantie en slecht weer
Dan rijden de treinen al niet meer

Of je doet uren over een reis
Nog niet te s0preken van de prijs
Waar is die goede auto tijd
Ik moet nu wel treinen tot mijn spijt

Wil ik nu van hier naar daar
Zie ik het land soms helemaal
In vakantie rijd je kilometers om
Wat is die NS toch dom

Ik moet maar 150 kilometer
Maar zij maken er 400 van
Dus NS mag ik eens vragen
Zet er eens goede mensen aan

Die ook nog kunnen rekenen
Of een plan goed kunnen tekenen
Dan wordt het misschien toch nog eens fijn
Om te reizen met de trein
Shadow

Herinneringen

Iedereen heeft zijn herinneringen
Beschreven op een blad
Van alle dingen in je leven
Dat je bewaard hebt in je hart

Het zijn er misschien wel 1000
Allemaal liggend door elkaar
Ook vergeten herinneringen
Onder die grote stapel daar

Soms ga je eens aan het lezen
Hoe het ooit eens is geweest
Dan ontstaan er wel eens tranen
Wanneer je sommige dingen leest

Maar nu je dan toch staat te sorteren
Leg de vervelende maar onderaan
Zodat het vrolijke van je leven
Het sterkste in je herinnering zal staan
Shadow

 De duiven op het plein

Twee tortelduifjes op het plein
Die een symbool van liefde zijn
Geven ons een fijn gevoel
Van samenhorigheid

In heel de wereld op de pleinen
Zie je de duiven deinen
Van wit tot grijs tot groen
Kleuren die er niet toe doen

Want eensgezind voor alle landen
Gaan ze zitten op je handen
Of je nu arm bent of rijk
Het blijft voor hen allemaal gelijk
shadow

Volgende